Ή Παπουτσάκη μιλάει και θέλει δεύτερο παιδί!!

Οκτώ μήνες μετά τον ερχομό του μονάκριβου γιου της Μάξιμου η Κατερίνα Παπουτσάκη εξομολογείται δημόσια την επιθυμία της να αποκτήσει δεύτερο μωράκι και μάλιστα κοριτσάκι, ενώ παράλληλα αποκαλύπτει το πόσο άλλαξε η ζωή της μετά τον ερχομό του παιδιού της: «Θέλω να κάνω και δεύτερο παιδί, ακόμα και για το ίδιο το παιδί, για να έχει αδελφάκι. Και θα ήθελα να είναι κοριτσάκι». Η ηθοποιός, η οποία εμφανίζεται στο θέατρο του «Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού», όπου παίζεται η παράσταση «Annie», ομολογεί ότι τώρα νιώθει πιο ήρεμη από ποτέ. «Αισθάνομαι πολύ καλά με τις επιλογές μου. Με τη ζωή μου. Το παιδί είναι κάτι που το ήθελα πάρα πολύ. Και αυτό που μου αρέσει στον Παναγιώτη είναι πως είμαστε δυο άνθρωποι από την ίδια πάστα». Η Κατερίνα σε συνέντευξη που παραχώρησε το στο κυπριακό περιοδικό Down Town και τον Αλέξανδρο Πρίφτη, δήλωσε: Πόσο δύσκολο είναι να παίζεις σε μια παράσταση που έχει παιδιά ως κοινό; «Είναι πολύ ωραίο γιατί είναι διαδραστικό κοινό. Συμμετέχουν, φωνάζουν στους κακούς του έργου, γελούν και κλαίνε όταν η Annie περνά δύσκολα. Είναι απίθανα». Εσύ, σε ποια σκηνή του έργου είχες συγκινηθεί; «Στην πρώτη σκηνή που η Μόλυ -το πιο μικρό κοριτσάκι- κλαίει και ζητά τη μαμά του. Σου μιλάω για πολύ κλάμα - από την ανάγνωση κιόλας. Είναι που έχω γεννήσει πρόσφατα και όλο αυτό με συγκινεί ακόμα περισσότερο». Αλήθεια, με το μωρό και τις παραστάσεις πώς τα συνδυάζεις; Σε αγχώνει που λείπεις; Έχεις λίγες τύψεις; «Ναι, βέβαια! Σκέψου ότι, μετά την παράσταση, τρέχω πανικόβλητη σπίτι για να τον δω. Είμαι όμως πολύ τυχερή γιατί έχω ουσιαστική βοήθεια, αφού είναι παρούσες και οι δυο γιαγιάδες. Το σπίτι είναι ένα πάρτι παρέλασης. Και μου αρέσει που ο Μάξιμος μεγαλώνει με αυτή την παρέα, με ανθρώπους που τον αγαπάνε και είναι όλοι εκεί. Και γίνεται και αυτός με τη σειρά του πολύ κοινωνικός». Είσαι «αγχωτική» μαμά; Καταπιεστική; «Γενικά, είμαι αγχώδης άνθρωπος και υπερπροστατευτική με τους ανθρώπους που αγαπάω, αλλά ξέρω πώς να το χειριστώ τώρα που έχω γίνει μαμά, γιατί δεν φταίει σε τίποτα το παιδάκι. Όμως, δεν είμαι καταπιεστική. Δεν είναι στο χαρακτήρα μου. Έχω θέμα με την καταπίεση και τη στέρηση της ελευθερίας. Θεωρώ ότι τα παιδιά δεν πρέπει να είναι η «συνέχεια των γονιών τους», αλλά πρέπει να λειτουργούν αυτόνομα, ως ελεύθεροι άνθρωποι. Γιατί και ως άνθρωπος, σέβομαι την ύπαρξη του άλλου και τον ξεχωριστό, δικό του τρόπο έκφρασης. Θέλω ο Μάξιμος να ανοίξει τα δικά του φτερά, χωρίς να τον κρατάμε εμείς πίσω. Δεν θα ήθελα ένα παιδί που να είναι καταπιεσμένο και να φοβάται να ζήσει». Την τελευταία περίοδο βίωσες πολύ γρήγορα πολλές αλλαγές: ο γάμος, η εγκυμοσύνη. Πρόλαβες να προσαρμοστείς, να αφομοιώσεις αυτές τις καινούριες καταστάσεις; «Το ότι είμαι παντρεμένη δεν το κατάλαβα, είναι απλά μια ταμπέλα. Κι ο γάμος μας ήταν ένα πάρτι. Το παιδί είναι πολύ σημαντικό στη ζωή ενός ζευγαριού και στη δική μας σχέση ήρθε πολύ γρήγορα. Δεν με φοβίζει, όμως, αυτή η αλλαγή». Ποιος από τους δυο σας πιστεύεις ότι θα το κακομάθει; «Και οι δυο μας! Γιατί πρέπει να είναι κάποιος ο κακός δεν το κατάλαβα ποτέ. Θα πεις και «όχι», αλλά σημασία έχει πώς το λες. Ο απότομος τρόπος δεν είναι και ο πιο κατάλληλος». Είχε αγωνία για τα κιλά της ως γυναίκα; Να επανέλθει το σώμα της στην προηγούμενή του κατάσταση; «Ναι, με είχε απασχολήσει -είχα πάρει 15 κιλά στην εγκυμοσύνη- αλλά δεν το πέρασα και τόσο βαριά. Δεν έπαθα υστερίες. Αν ήταν άλλη γυναίκα στη θέση μου, ίσως και να το είχε επιδιώξει περισσότερο. Άλλωστε, τώρα θηλάζω και δεν μπορώ να κάνω δίαιτα» δήλωσε η ηθοποιός».   Όσο για το αν θηλάζει και πότε προλαβαίνει η Κατερίνα είπε: «Είναι μια ταλαιπωρία αλλά, αν υπάρχει θέληση, όλα γίνονται. Είμαι υπέρ του θηλασμού. Οι γυναίκες πρέπει να θηλάζουν γιατί είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να δώσεις στο παιδί σου, το καλύτερο αντιβιοτικό, το καλύτερο εμβόλιο. Και για μένα οι έξι μήνες είναι το λιγότερο, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Στην Ελλάδα οι γυναίκες δεν θηλάζουν τόσο πολύ, προφανώς γιατί δεν υπάρχει η ανάλογη ενημέρωση για τη διαδικασία. Αν δουν ότι στην αρχή δεν έχουν γάλα, απογοητεύονται και καταφεύγουν στο μπιμπερό. Αλλά δεν είναι έτσι. Κι εγώ στην αρχή πέρασα 2,5 μήνες με το μωρό στο στήθος μέχρι να έρθει η σωστή ποσότητα για το μωρό. Δεν έκανα τίποτα χωρίς το μωρό στην αγκαλιά μου. Κι εγώ, άνετα θα μπορούσα να πω ότι δεν έχω γάλα - έτσι μου έλεγαν. Και είμαι περήφανη που το προσπάθησα. Γι' αυτό λέω ότι χρειάζεται ενθάρρυνση στις γυναίκες». Ποια είναι η γνώμη της για τον δημόσιο θηλασμό; Η ίδια δήλωσε «Είμαι υπέρ. Δεν θα έπρεπε να τίθεται τέτοιο ζήτημα, να ταΐσεις το μωρό σου σε δημόσιο χώρο. Οποιοδήποτε πλάσμα στη φύση κρύβεται δηλαδή; Απλώς, στις δυτικές κοινωνίες, το στήθος είναι συνδεδεμένο με το σεξ. Αλλά δεν είναι έτσι. Κι έχουμε αντικαταστήσει αυτή την πολύ φυσιολογική διαδικασία με το άψυχο μπιμπερό».